อยากได้ยีนส์ทรงไหนแบบไหน ช่างรัชในตำนาน.. เสกได้,อยากได้ยีนส์ทรงไหนแบบไหน ช่างรัชในตำนาน.. เสกได้

"จงกล้าทำในสิ่งที่อยากบอกโลก ในที่สุดโลกจะรับรู้ว่าเราคือใคร"

ตอนนี้เราอยู่กับตำนานอีกคนสำหรับวงการกางเกงยีนส์ คุณวิรัช พฤกษา หรือ 'ช่างรัช' เจ้าของสโลแกนโหลดเอว คว้านเป้า เว้าเข่า เขย่าสะโพก โยกปลายขา ตัดปะ ซึ่งชายผู้นี้สามารถเสกกางเกงยีนส์ออกมาให้คุณอย่างที่ต้องการอย่างง่ายดายด้วยประสบการณ์กว่า 20 ปี โดยคราวนี้เราจะบุกไปยัง "The Machine" ร้านซ่อมกางเกงยีนส์ในดวงใจของใครหลายคนเพื่อไปสัมผัสให้เห็นกับตาว่าสมราคากับฉายา 'ช่างรัชในตำนาน' จริงหรือเปล่า

จุดกำเนิดช่างรัชในตำนาน
ผมเป็นคนสงขลาการศึกษาแค่ม.6 ตอนเป็นวัยรุ่นไม่ได้มีเป้าหมายในชีวิตมากมาย รับจ้างทำงานไปเรื่อย เช่นเป็นช่างแอร์ คนขายของในห้าง อยู่ๆ ผันตัวเองมาเย็บผ้าโหล ที่ทำตอนนั้นไม่ได้อยากทำมาก่อนแต่เป็นเพราะบังเอิญ ตอนนั้นเราอาศัยอยู่ในบ้านของคนเย็บผ้าโหล เราก็สังเกตว่าทำไมพี่ๆ ที่เย็บผ้าโหลรายได้ดีจังทำให้เราลองฝึกดู ฝึกไปฝึกมาทำได้แถมรายได้ยังแซงที่เราขายของห้างอีก จากตรงนั้นก็มองว่าอาชีพเย็บผ้ามันก็ดีนะ แต่เหตุการณ์ช่วงนั้นงานกลับลดลง พอดีจากการที่ตลาดโรงเกลือไฟไหม้ซึ่งงานน้อยลงมากทำให้เรามีเวลาว่างเยอะ

โอกาสดีๆ ที่เข้ามาถูกจังหวะ
ต่อมามีเพื่อนชักชวนไปตัดขากางเกงยีนส์ที่มาบุญครอง เมื่อประมาณ 20 ปีที่แล้วตรงนั้นถือว่าเป็นโอกาสที่ดีมาก บวกกับเราเป็นคนชอบลองอะไรใหม่ๆ ด้วยจึงตอบลงตกลงไป วันแรกที่เอาจักรมาตั้งเชื่อมั้ยว่าได้ 50 บาทเอง กลับมาบ้านนอนเอามือก่ายหน้าผากคิดแล้วคิดอีกว่าจะเอายังไงต่อดี มีการเถียงกันอยู่ในใจ สุดท้ายขอลองอีกซักตั้ง ปรากฏว่ามีคนมาตัดขากางเกงส์เพิ่มขึ้นจากรายได้วันละ 50 บาทก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถทำได้ถึงวันละพันบาท ถือว่าเยอะมากสำหรับช่างอายุ 20 ต้นๆ

ตอนนั้นเรื่องแก้ทรงกางเกงยีนส์อยู่ในหัวหรือยังครับ
ตอนนั้นไม่ได้คิดเรื่องแก้ทรงกางเกงเลยแต่เพราะลูกค้ามาให้แก้จาก 1 คนเป็น 2 คน จนสุดท้ายเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เราก็คิดในใจว่านี่เป็นการเพิ่มรายได้ให้เราอีกช่องทางหนึ่ง ก่อนอื่นเราต้องหาครูก่อนซึ่งเป็นช่างข้างถนนอยู่แถวห้วยขวาง ซึ่งผมไปจ้างเขาแก้ทรงกางเกงยีนส์ 3 ตัว ส่วนผมก็ไปยืนมองแบบครูพักลักจำใช้เวลา 5 ชั่วโมงเก็บรายละเอียดไว้ในหัวทั้งหมด คราวนี้พอมีคนมาจ้างเราแก้ทรงกางยีนส์ก็ทำเป็นแล้ว แต่ยุคนั้นเป็นการแก้กางเกงให้พอใส่ได้ไม่ใช่แก้ทรงทั้งตัว

เริ่มสั่งสมประสบการณ์สร้างชื่อเสียงขึ้นมาในช่วงไหนครับ
หลังๆ พอมีพ่อค้ามาจ้างเราแก้เยอะขึ้นช่วงนั้น Levi's 517 ขาม้าฮิตมาก แต่ไซส์ 28-29 นิ้วไม่ค่อยมี ส่วนมากเป็นไซส์ 32-34 นิ้ว พ่อค้าก็เอาไซส์ใหญ่มาให้แก้เป็นไซส์เล็กเพื่อให้กางเกงขายได้ ซึ่งถือว่าช่วงนั้นเป็นยุครุ่งเรืองของผมเลย เพราะมันมีงานมาให้ผมได้ฝึกฝนตัวเองไม่เว้นแต่ละวัน จนทำให้สำเร็จวิชาแก้กางเกงยีนส์ได้สำเร็จ คำว่าสำเร็จวิชาคือการที่ผมแก้กางเกงยีนส์ไซส์ 38 นิ้วจนมาเหลือ ไซส์ 28 นิ้วได้เรียกว่ารื้อยุบไซส์ว่างั้นเถอะ ซึ่งคนที่ทำได้อย่างเราแทบไม่มีเลย ทั้งคนในสวนจตุจักร สะพานพุธ มาบุญครองมาจ้างเราหมด เพราะข่าวมันไปเร็วมากว่าช่างคนนี้แก้ทรงได้ พอเราแก้ทรงกางเกงส์ไปซักพักใหญ่ก็มีคนแก้ตามแต่เราก็ไม่ได้ซีเรียสตรงจุดนั้น เพราะเราอยู่ในแหล่งของแฟชั่นสามารถไหลต่อไปทำอย่างอื่นได้

จุดเปลี่ยนสำคัญของชีวิต
ผมอยู่มาบุญครองมา 17 ปี วิกฤติหรือจุดเปลี่ยนสำคัญอยู่ตอนที่เราย้ายร้านมาจากมาบุญครองมาอยู่ลิโด้เพราะแบกรับค่าใช้จ่ายและค่าเช่าที่เพิ่มขึ้นไม่ไหว โดยเราไม่ได้บอกใครเลยเพราะมาแบบกะทันหัน ลูกค้าไม่มีใครรู้ว่าเราอยู่ฝั่งนี้ ตอนนั้นในใจลึกๆ ยังรักและผูกพันธ์กับมาบุญครองอยู่ ถามใจตัวเองย้ายมาลิโด้เราจะรอดมั้ย 2 เดือนแรกถือว่าเป็นช่วงเลวร้าย จากรายได้หลักแสนเหลือแค่หลักหมื่นแต่ทีมงานอยู่กันครบ เรียกว่าน้ำตาตกใน แต่ความเป็นจริงแล้วลูกค้าไม่ได้หายไปไหน เพราะใช้เวลาฟื้นตัวแค่ 3 เดือน มันทำให้เราเรียนรู้ว่าอะไรที่เราเอาจริงและตั้งใจกับมันในที่สุดคนจะหลงรักรักสิ่งที่เราทำและตามมาหมดไม่เหลือแม้แต่คนเดียว ที่สำคัญมันอยู่ในช่วงของการเล่นโซเชียลด้วย เราทำการปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ในปัจจุบันโดยการสร้างเพจของทางร้านขึ้นมาในชื่อ The Machine Bkk

ความหมายของ The Machine
ความหมายคือเราเป็นเครื่องจักรที่อยู่เบื้องหลังกางเกงยีนส์ โดยกางเกงยีนส์ทุกแบรนด์ผ่านการคิดโดยดีไซน์เนอร์เจ้าของแบรนด์มาหมดแล้ว แต่คนที่เสพผลงานยีนส์เหล่านั้นซื้อมาแล้วไม่ตรงจริตกับคนใส่เท่านั้นเอง ซึ่งเราจะทำให้คุณได้ยีนส์ที่ใส่แล้วมีความสุขกลับไป

ทีมงานของ The Machine มีทั้งหมดกี่คนครับ
ตอนนี้เรามีทีมงาน 4 คนรวมตัวช่างรัชด้วย ผมจะบอกทีมงานทุกคนว่าเวลาทำงานให้กับลูกค้าเหมือนทำให้ตัวเอง การันตีว่าช่างในร้านเก่งทุกคนเพราะเราเทรนกันมาอย่างดี

ที่ร้านมีบริการอะไรบ้างครับ
การซ่อมตอนนี้มีครบทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็น เก็บเอว เก็บขาใน ตัดขาหรือแก้ทรงทั้งตัวทำได้หมดแล้วเครื่องจักรที่เราใช้มันตอบโจทย์ทุกอย่าง ไม่ได้เย็บโดยใช้จักรง่ายๆ ตัวเดียวอย่างเช่นกางเกงที่มาแก้ปลายขาในเป็นลูกโซ่เราก็ต้องเย็บลูกโซ่กลับไป ทำทุกอย่างให้เป็นออริจินัลที่สุด แต่บอกก่อนว่าไม่ใช่เหมือนเดิม 100 เปอร์เซ็นต์นะ เพราะกางเกงเอามาแก้ทรงมันเหมือนเอาสิ่งที่มันสมบูรณ์มารื้อใหม่ให้ตรงจริตคนที่ใส่

เห็นว่าทำได้ทุกอย่าง มีเคสแบบไหนที่ร้านไม่รับไหมครับ
แทบไม่มีเลย ส่วนที่มีอาจเป็นปัญหาโลกแตกเช่นขี้ด้ายโผล่มาเส้นเดียววัยรุ่นจะมองเป็นปัญหาทันที ซึ่งจริงๆ แล้วมันคือธรรมชาติของยีนส์ แค่ใช้ไฟแช็คเผานิดเดียวก็หายแล้ว แต่เราเข้าใจเขานะเพราะยีนส์สมัยนี้มีมูลค่าบางแบรนด์ตัวละเป็นหมื่น จึงไม่แปลกที่วัยรุ่นจะหลงใหลและใส่ใจทุกรายละเอียดกันขนาดนี้

จักรโบราณในร้านสำหรับโชว์หรือใช้งานจริงครับ
ที่ร้านเรามีจักรโบราณ Union Special สำหรับตัดขาเย็บลูกโซ่ ซึ่งจักรตัวนี้เคยใช้กับลีวายส์มาก่อน เรานำมาซ่อมและใช้งานที่ร้านด้วย ยุคนี้ถ้าเย็บด้วยจักรโบราณมันจะดูขลังมีเสน่ห์ ภาษาช่างถ้าตัดขากางเกงไม่ใช่แบบลูกโซ่กลิ่นอายความวินเทจจะหายไป

สิ่งที่ท้าทายในงานของช่างรัช
20 ปีที่ผ่านมาเราเหมือนมีหน้าที่แก้โจทย์ให้ลูกค้า ซึ่งแต่ละงานเหมือนเป็นโจทย์ใหม่ทุกครั้งส่วนเรามีหน้าที่แก้โจทย์ให้ลูกค้าประทับใจ

จำเป็นมั้ยที่ช่างซ่อมกางเกงยีนส์ต้องแต่งตัวจัดแบบนี้
เมื่อก่อนผมไม่แต่งตัวเลย คิดว่าช่างเย็บผ้าช่างซ่อมกางเกงยีนส์แต่งตัวแบบไหนก็ได้ แต่ด้วยความที่เป็นคนที่ชอบพัฒนาตัวเอง ไม่นานมานี้เวลาเราดูแมกกาซีนญี่ปุ่น ช่างตัดผม ช่างขัดรองเท้าของบ้านเขาทำไมดูมีคาแรคเตอร์ทั้งการแต่งตัว ทรงผม หรือบุคลิก นี่เป็นเหตุผลที่ผมสร้างคาแรคเตอร์ของตัวเองขึ้นมาเพื่อเป็นภาพจำสำหรับคนที่เห็น

ตัวช่างรัชต้องเข้าถึงเทรนด์แฟชั่นกางเกงยีนส์ตลอดเวลามั้ย
สำหรับช่างรัชมองว่าแฟชั่นเราไม่จำเป็นต้องเรียนรู้มาก เดี๋ยวลูกค้าจะมาทำให้เราเรียนรู้เองจากการเดินมาหาเราพร้อมกางเกงยีนส์ที่นำมาให้แก้

เคล็ดลับที่ทำให้ลูกค้าติดใจ
ผมมองว่าคนที่เข้ามาใช้บริการร้านเราไม่ใช่แค่คนหนึ่งคน แต่เป็นคนที่มีเพื่อนเป็นร้อยๆ คน หน้าที่เราคือทำยังไงให้เพื่อนของเขาตามมาทำกับเราด้วย เคล็ดลับก็คือทำยังไงก็ได้ให้ลูกค้าเข้ามาร้านเราแล้วรู้สึกอบอุ่นเป็นกันเอง คุณค่าที่คุณจะได้รับคือความประทับใจที่ได้นำกลับไปจากร้าน

ทำไมถึงตัดสินใจลุกขึ้นมาทำแบรนด์กางเกงย์ยีนส์เป็นของตัวเอง
ช่างรัชเป็นช่างซ่อมกางเกงยีนส์มา 22 ปี รู้จักหมดแทบทุกแบรนด์ แล้วเราหลงรักยีนส์มานาน อย่างเช่นลีวายส์ RRL ถ้าเกิดมองให้ดีจะเห็นว่ายีนส์แบรนด์ญี่ปุ่นกับลีวายเหมือนกันมาก เหมือนเป็นโอกาสของเราที่มีโอกาสเห็นแบรนด์กางเกงยีนส์มามากมาย แต่ทำไมไม่ลองทำแบรนด์ของตัวเองดู ตอนนั้นในใจลึกๆ ไม่ค่อยอยากทำแบรนด์เท่าไหร่ เพราะงานซ่อมกางเกงยีนส์ล้นมืออยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ทำเราก็เหมือนตกเรือเลยตัดสินใจทำออกมาล็อตแรก 50 ตัว ขายเป็นแฮนด์เมดทุกขั้นตอนและหมดไปแล้วซึ่งรู้สึกดีที่มีคนชอบยีนส์ของเราขนาดนี้

เดินตามความฝันตัวเองสำเร็จหรือยัง
ถึงจุดนี้มองว่าประสบความสำเร็จในระดับหนึ่งในฐานะช่างซ่อมกางเกงยีนส์ แต่ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่เราต้องท้าทายตัวเองต่อไป ตอนนี้อยากให้แบรนด์กางเกงยีนส์ The Machine เข้าไปนั่งในใจคนให้ได้ซึ่งเป็นอีกหนึ่งผลงานที่พวกเราตั้งใจทำมาก